Fotosensibilisering is het resultaat van een interactie tussen UV-stralen en een sensibiliserende stof in of op de huid. Dat kan een bestanddeel zijn uit een plaatselijk aangebracht product (parfum, geneesmiddel) of een molecule die in de huid terechtkomt via de bloedsomloop (fotosensibiliserend geneesmiddel). Hoe kan dit worden behandeld of voorkomen? Het advies van een dermatoloog.
Wat zijn de symptomen van fotosensibilisering?
De patiënten kunnen een hevige reactie vertonen, die zich beperkt tot de zonblootgestelde huidzones. De huid is rood en ziet eruit alsof ze verbrand is door de zon. De reactie treedt kort na het aanbrengen van het product of het innemen van het geneesmiddel op. Het kan er ook uitzien als eczeem en zich ook naar niet-blootgestelde zones verspreiden. Deze foto-allergie is vaak van het "uitgestelde" type (verschijnt 48 uur na de blootstelling).
Wat doet u in dergelijke gevallen?
Visueel onderzoek van de huid wijst snel in de richting van fotosensibilisering. Ik vraag mijn patiënten dan welke geneesmiddelen ze hebben ingenomen en welke cosmetische of medicinale crèmes ze hebben aangebracht. Er zijn heel wat fotosensibiliserende geneesmiddelen (sommige antibiotica, antidepressiva, ontstekingsremmers, enz.). Als ik een geneesmiddel verdenk, verwijs ik mijn patiënten soms door voor een specifieke test onder UV-straling. Natuurlijk moeten de klachten worden verlicht, moet de behandeling indien mogelijk worden gestopt en moet de patiënt een tijd uit de zon blijven.
Wat raadt u aan om fotosensibilisering te voorkomen?
De patiënten moeten worden voorgelicht omtrent het risico van bepaalde sterk fotosensibiliserende geneesmiddelen. Aarzel nooit om dit aan je dokter te vragen. Bepaalde geneesmiddelen, zoals hartmedicatie, moet men nu eenmaal blijven nemen. Ik raad mijn patiënten dan aan om zo veel mogelijk uit de zon te blijven en zich als ze buitenkomen te beschermen (kledij, hoofddeksel, product met hoge bescherming). En in de zon ook beter geen parfum rechtstreeks op de huid aanbrengen.
